Page 84 - Monografija VVA

VAZDUHOPLOVNA VOJNA AKADEMIJA
VAZDUHOPLOVNA VOJNA AKADEMIJA

U periodu od 1949. do 1991. godine je iškolovano ukupno 42 klase rezervnih oficira i
podoficira borbene avijacije. Do 1960. godine, ŠROA je bila pod komandom RV, a tek od
1961. godine prelazi u sastav VVA u sklopu ŠAOA u Mostaru u okviru 105. lbap(š).

Od 1961. do 1973. godine obuka pitomaca se vrši u sklopu Vazduhoplovnog saveza
Jugoslavije (VSJ) . Godine 1962 . se, u sklopu VSJ, formiraju tri eskadrile koje su bile
naoružane avionima „Aero-3“ i „Kurir“ koji se u to vreme izbacuju iz sastava RV . Komandiri
i tehnički sastav tih eskadrila su bile aktivne starešine RV.

Polaznici ŠROA su bili vojnici na odslužanju vojnog roka koji su prethodno završili letačku
obuku u aero klubovima, što je bio jedini uslov za prijem bez obzira na stručnu spremu.
Obuku istih su vršili civilni piloti nastavnici letenja iz aero klubova pod komandom starešina
RV .

Po završetku školovanja (služenja vojnog roka) polaznici škole - pitomci su unapređivani u
čin potporučnika-pilota V kategorije stručno-borbene osposobljenosti i dobijali zvanje
rezervnog borbenog pilota, nakon čega su rapoređivani u jedinice RV i PVO po ratnom
rasporedu . Prema planovima Komande RV i PVO bili su pozivani na vojne vežbe u trajanju
od mesec dana gde su održavali trenažu dostignutog nivoa borbene osposobljenosti ili su vršili
preobuke na druge tipove borbenih vazduhoplova .

Savremena i sveobuhvatna obuka pripadnika ŠRO počinje od 1973 . godine, prema nastavnim
planovima i programima VVA koja se sastojala iz teoretskog i praktičnog dela obuke.

Od 07.03.1973. godine, 462. elaba ulazi u sastav VVA kao samostalna školsko-borbena
eskadrila lake borbene avijacije naoružana avionima „522“ sa osnovnom namenom
školovanja pitomaca ŠROA. Školovanje pitomaca ŠROA otpočelo je od 01.10.1973. godine,
dolaskom pitomaca u Zemunik, gde su u narednih šest meseci savladavali vojničku obuku,
padobransku obuku i teoretsku obuku pred početak letačke obuke.

Pitomci koji su uspešno završili navedene sadržaje, narednih šest meseci provode u Tuzli na
praktičnom delu obuke, koji se odvijao kroz: primenjenu teoriju pred početak letenja i
tehničku učionicu za određene tipove vazduhoplova. Po uspešno završenoj obuci i položenim
ispitima, pristupalo se letačkoj obuci kroz 4 razdela: osnovno letenje, grupno letenje,
navigacijsko letenje i GRB u sastavu odeljenja sa školskim ubojnim sredstvima (ŠUS) na
školskom pilogonu. Letačka obuka se provodila na dva tipa aviona – višesedu V-51 i
jednosedu J-20 „Kraguj“. Obuku pitomaca ŠROA izvodili su nastavnici letenja – rezervni
oficiri-piloti po ugovoru .

Prvi kurs nastavnika letenja oficira pod ugovorom, organizovan je u okviru VVA u oktobru u
Zemuniku, gde su polaznici završili teoretsku obuku 1973. godine, a letačku obuku nastavljali
u Puli na avionu „522“ tokom 1973. i 1974. godine. Od tada je stalno bio otvoren konkurs za
prijem oficira pod ugovorom za potrebe ŠROA. Ugovor se sklapao na tri puta po tri godine,

83
– 83 –