Page 160 - MONOGRAFIJA_11_VG_28_VVA

Monografija 11. klase VG „Maršal Tito“ i 28. klase VVA

AUTOBIOGRAFIJE KLASIĆA

AJDUK EMIL

Od majke Katarine, i oca Ante, rođen sam u radničkoj porodici
26.02.1956.godine, u selu Mrzović, SO Đakovo, SR Hrvatska,
Jugoslavija. Završio sam osnovnu školu "Josip Kozarac" u
Semeljcima 1971.godine. Iste godine sam konkurisao za upis i upisao
sam se u VG "Maršal Tito" u Mostaru.

Tokom školovanja u VG, u okviru vannastavnih
aktivnosti, bavio sam se glumom u dramskoj sekciji koju je vodila
profesorka Radeka Marija.
Posle mature, selektivnog letenja i skoka padobranom, 1975.godine,
upisao sam se u 28. klasu VVA. Nakon četvorogodišnjeg školovanja,
diplomirao sam na VVA i dobio zvanje pilota dozvučne borbene avijacije.
Nakon doobuke u trajanju od 3 meseca na a. Golubovci, Titograd, današnja
Podgorica, 1980. godine premešten sam na a. Batajnica. Tokom
1980.godine izvršio sam preobuku
na avion tipa MiG-21 i dobio zvanje
pilota nadzvučne borbene avijacije.

Posle preobuke raspoređen sam na aerodrom Željava (Bihać), u 352.iae
(izviđaćku avijacijsku eskadrilu), gde sam službovao da Aprila
1992.godine.

Tokom 12 godina provedenih u Bihaću vršio sam dužnosti od pomoćnika
komandira za GRB i navigaciju, komandira 3.ao, a zatim komandira 1.ao.

U međuvremenu, osposobljen sam za starijeg nastavnika letenja u jedinici,
za letenje u PMU i SMU danju i PMU i SMU noću.

Završio sam obuku za letenje na klipnom avionu V-51 (Utva) na
aerodromu Tuzla u PMU danju.
Uspešno sam položio ispit za čin majora.
Odlikovan sam, pohvaljivan i novčano nagrađivan

Dolaskom na aerodrom Batajnica, zbog "NEREŠENOG STATUSA" 1992.godine izvršio sam samo 4 leta, a
1993.godine također 4 leta. Od tada pa do kraja 1996.god nisam leteo, a vršio sam dužnost pilota u odeljenju.
Po naredbi tadašnjeg komandanta RV i PVO, krajem 1996. godine prekategorisan sam sa pilota nadzvučne
avijacije na pilota transportnog helikoptera (kao i još 20-tak pilota, čak i pilota sa aviona tipa MiG-29), zbog gore
navedenog statusa.
U 890.mhe (mešovita helikopterska eskadrila), leteo sam, nakon preobuke koja je počela krajem 1996. god. do
2003.godine na helikopterima tipa HT-40.
U svojoj letačkoj karijeri ostvario sam ukupan nalet od 1200 sati.

Penzionisan sam, na vlastiti zahtev, u Avgustu 2003.godine, u činu majora.
Zbog tog famoznog "Nerešenog statusa" degradiranja, oduzimanja prava na stan i otkup, i dalje sam stambeno
nerešen, i živim u nužnom smeštaju.
Jedino što me raduje je to što su mi sin i kći uspešni i situirani i što su mi (zasad) podarili tri unučeta, koji su mi
sada, (hteo ili ne), i jedini hobi i sve moje interesovanje.

160